Bij een zelfvoorzienend leven hoort (in mijn ogen) gelukkig zijn door de mooie dingen in het leven, niet door het hebben van veel/dure spullen. Helaas werkt het niet altijd zo bij mij. Aan de ene kant ben ik gek op opruimen en heb ik geen problemen om dingen weg te gooien of te geven, dat geeft een heerlijk gevoel. Aan de andere kant heb ik zo mijn verzamelingen: games (een hele kast vol), platen en mijn dieren waar een hoop spullen bij horen. Toch vind ik niet dat ik veel spullen heb, want als ik iets een lange tijd niet gebruik (met uitzondering van mijn games) geef ik het weg of verkoop ik het. Zo probeer ik mijn huis een beetje opgeruimd te houden. Natuurlijk is het mijn uiteindelijke doel om helemaal niet meer om spullen te geven, maar heerlijk te genieten van de zon, plantjes, mijn dieren, mijn familie, mijn vriend en alles wat we hebben bereikt.
Een tijd geleden keek ik een Nederlandse documentaire over het hebben van te veel spullen. Deze vrouw telde alles wat ze had, heeft het geƫxposeerd en heeft vervolgens heel veel weg gedaan. Ze geeft aan het einde van de rit toe dat het veel fijner is om met minder te leven. Spullen hebben namelijk niet alleen een plek in je huis, maar ook in je hoofd. Bekijk hier de docu.
Stiekem heb ik ook wel een beetje een obsessie wat betreft spullen: ik ben gek op rommelmarkten en heb alle afleveringen van hoarders bekeken. Vooral de psychologie die achter het obsessief verzamelen van spullen zit is interessant.
Hou jij van spullen? Wat verzamel je? Zou je het liever anders zien? Ben erg benieuwd!